Türkiye’m
TÜRKİYE’M
Türkiye’m
Sevdan ana kucağı, sarmış bizi ezelden,
Toprağın bağ-ı irem, güzeldir her güzelden,
Görmezsem farkım kalmaz daldan düşmüş gazelden.
Yüreğimde evvelsin, ahirsin sen Türkiye’m,
Her hecende bir destan, şiirsin sen Türkiye’m.
Bağlar iki yakanı, zümrüt yeşili boğaz,
Göksu’da şuh sesine karışırken ince saz,
Eyüp’te el açılır, arşa yükselir niyaz.
Bâtından haber veren zâhirsin sen Türkiye’m,
Her hecende bir destan, şiirsin sen Türkiye’m.
Taht kurmuş her gönülde Taptuk, Yunus, Mevlâna,
Su vermiş pınarların kaç yüreği yanana,
Neyleyelim cânânı, cân ettik seni câna.
Damlası sevda olan nehirsin sen Türkiye’m,
Her hecende bir destan, şiirsin sen Türkiye’m.
Ferhat dağları deler Şirin’e ermek için,
Mecnun çöllere düşer, Leylâ’yı görmek için,
Şeyda bülbül kan döker, güle renk vermek için.
Sevdalarda Zühre’sin, Tahirsin sen Türkiye’m,
Her hecende bir destan, şiirsin sen Türkiye’m.
Bir yanda yiğit Battal, bir yanda zeybeklerim,
Bin yıllık bir çınarım, bu toprağı beklerim,
Yüce dağlar başında çatılmış tüfeklerim.
Ozanların sazında cehirsin sen Türkiye’m,
Her hecende bir destan, şiirsin sen Türkiye’m.
Kaç yiğidin mezarı bekler kaç dağ başını,
Kan ağlar Sarıkamış, silmez hiç gözyaşını,
Candan aziz bilmişiz bir yosunlu taşını.
Evlâd-ı fatihâna kabirsin sen Türkiye’m,
Her hecende bir destan, şiirsin sen Türkiye’m.
Mevlâ yer dağıtanda, vatan demişiz sana,
Sen asude ol diye veda etmişiz cana,
Koynunda yatmak bile şereftir, toprak ana.
Beş vakit ezanımda tekbirsin sen Türkiye’m,
Her hecende bir destan, şiirsin sen Türkiye’m.
İBRAHİM AÇILAN