Son Figan
SON FİGAN
Son Figan
Ve umut ağacının son yaprağı da düştü,
Veda etti son çiğdem, güzün son güneşine.
Bâd-ı sabâ nergisle en son defa öpüştü,
El salladı duru göl, sunanın gidişine.
*****
Leylak solgun, gül küskün, gurup kana bulanmış,
Çıplaklık giyiniyor ağaçlar, melül mahzun.
Geçmiş ömrün hazanı, mevsim kışa uyanmış,
Görünmüş en son durak, zaman kısa, yol uzun.
*****
Pişmanlıklar nafile, felek vermiyor aman,
Giden geri gelmiyor, ne var ki dağ ardında?
Ayrılık mı, ölüm mü, hangisi daha yaman?
Bitiyor misafirlik masalların yurdunda.
*****
Baharlar vefasızmış, yaz, en usta yalancı,
Ömrün akşamıdır bu, gam renginde son tülüm.
Topla artık göçümü, bu can yolcudur hancı,
Yâr yolcu eylemiyor, budur en gerçek ölüm.
İbrahim AÇILAN
Bir Yorum Yazın
Ziyaretçi Yorumları - 0 Yorum