Kahve
KAHVE
Kahve
Kırk yıl hatır saymış erler erenler,
Kim hayır der bol köpüklü kahveye.
Meclis kurup cem olmuşlar yarenler,
Kim hayır der bol köpüklü kahveye.
Cezve sürdük kuru meşe közüne,
Can adadık has dostların özüne,
Gönül tattık tatlı dilin sözüne,
Kim hayır der bol köpüklü kahveye.
Kerpiç bir köy evi, serin bir yayla,
Eski bir plâkta Safiye Ayla,
Gönül mest olurken yanık havayla,
Kim hayır der bol köpüklü kahveye.
Yarenler kavuşup hasret biterken,
Has yürekler birbirine yeterken,
Dost sohbeti buram buram tüterken.
Kim hayır der bol köpüklü kahveye.
Bir selama cevap gelir bin kere,
Yer olmaz mecliste gama, kedere,
Bağdaş kurup oturunca mindere,
Kim hayır der bol köpüklü kahveye.
Keder gülü yaprak döküp solunca,
Can cânânı can evinde bulunca,
Bir de taze elden pişmiş olunca,
Kim hayır der bol köpüklü kahveye.