ARAP HAYRİ’YE İŞKENCE Bazen mazi ve çocukluk yıllarım bir film şeridi gibi gelip geçiverir gözlerimin önünden. Ne renkli kişiler, ne gönül dostları vardı o yıllarda. Tertemiz, gül yürekleriyle, ölçülü şakalarıyla, hattâ kırmayan muziplikleriyle yeri doldurulamayacak izler bırakıp göçüp gittiler. Hepsinin mekanları cennet olsun. Bu gönül ehli insanlardan biri de “Arap...
