Ellerim Sende Kaldı Yar…
ELLERİM SENDE KALDI YAR
ELLERİM SENDE KALDI YAR
Mürekkebi sessizlik olan kalemimle sensizliği çiziyorum gözlerimde
Bembeyaz bulutlar iniyor kirpiklerime
Karaya çalıyor hasretin sonrasında
Sitem mi akıtacaklar ne?
Binbir renk damlıyor hasretinin karasından senin mavine
Yağmurlarından kaçamıyorum artık
Yokluğunun buğusu düşüyor gözlerime de silemiyorum
Gözlerim sende kaldı yar…
Gökkuşakları çıkıyor da altından geçemiyorum
Dileklerimi uçuramıyorum gökyüzüne
Seller akıyor da yürüdüğün sokaktan
Bir kâğıttan gemi salamıyorum sana doğru
Arap kızları camdan bakmıyor artık
Yağmur sonraları zambaklar açmıyor
Arkamıza dönüpte yağ alıp bal satamıyorum
Koşamıyorum sana doğru
Mendil kapamıyorum elinden
Ben çocuk değilim ki artık
Çocukça sevemiyorum
Bayramları bekler gibi umutla bekleyemiyorum
Hasretin ağır düşüyor gözlerimin içine
Fırtınasını kaldıramıyor yüreğimin iklimi
Hasretinin ayazı geceleri vuruyor
Donuyor şakaklarım da
Isıtmıyor avuçlarım
Ellerim sende kaldı yar
[davut ç]