Devlet , Yargı ve Siyaset
NURULLAH AYDIN
1954 yılında Erzurum’da doğdu. İlk ve orta öğretimini İzmir/Karşıyaka’da tamamladı. Erzurum Lisesinden mezun oldu. ODTÜ’de mühendislik eğitimi aldı, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nden mezun oldu.
Ankara Etimesgut Zırhlı Birlikler Eğitim Okulu’ndan mezun oldu. Yedek subaylığını Ordu ili Sıkıyönetim Komutan Yardımcılığı’nda Personel ve Adli İşler Subayı olarak yaptı.
Tokat, Artova, Zile, Demirözü, Digor ve Tuzluca da hakimlik, Boyabat ve Sivas’ta savcılık yaptı.
Ankara Namık Kemal Lisesi’nde Tarih öğretmenliği, Sabah Gazetesi’nde gazetecilik, Sivas Demir Çelik A.Ş. de Teftiş Kurulu Başkanlığı, Ankara Ticaret odasında ve STF holding’de strateji ve hukuk danışmanlığı görevini yürüttü.
Başbakanlık Türkiye-Avrupa Birliği İlişkileri Özel İhtisas Komisyonu Siyasi Kriterler Komisyon Üyeliği yaptı.
Adalet Bakanlığı Kanun Tasarısı Komisyon Üyeliği görevinde bulundu.
1988 de Yılın Hukukçusu seçildi. 2004’de Yılın Basın Ödülü ve 2005’de Yılın Yazarı Ödülü’nü aldı.
Bakü VECTOR İnternational Scientific Centre tarafından Onursal Doktora ve Onursal Profesör unvanına layık görüldü.
Ulusal ve uluslararası sempozyum, konferans ve panellerde konuşmacı olarak yer aldı.
Bir çok gazete ve dergide köşe yazarlığı, Televizyon program yapımcılığı ve sunuculuğu yaptı.
Ulusal TV ve yazılı Medya’da; Anayasa Hukuku, Ceza Hukuku, Uluslararası İlişkiler, İç ve Dış Güvenlik, Siber Casusluk ve İstihbarat konularında yorum ve analizci olarak yer almaktadır.
Yurt içi yurt dışı internet sitelerinde, yerel gazetelerde köşe yazarlığı yapmaktadır.
5000’den fazla makalesi yayınlandı. Halen Gazi Üniversitesi Öğretim Görevlisidir.
Önde gelen eserleri;
1-İstihbarat ve İstihbaratçı, (2.baskı) İstanbul 2015, Parola yayınevi.
2-Osmanlı İmparatorluğunda İstihbarat, (2.baskı) İstanbul 2015, Parola yayınevi.
3-Türkiye’nin İç ve Dış Tehditlerine Stratejik Bakış, İstanbul 2014, Parola yayınevi.
4-Ajan/casus, Muhbir ve Muhabir, İstanbul 2014, Parola yayınevi.
5-Medya, İnsan hakları ve Demokrasi, İstanbul 2013, Kamer yayınevi.
6-Kişisel ve Kurumsal İletişim Teknikleri, İstanbul 2013, Kamer yayınevi.
7-Türklerin Mührü, (2.bası) İstanbul 2013, Kalem yayınevi.
8-Küresel Güçler, Ortadoğu ve Türkiye, (2.bası) İstanbul 2013, Kalem yayınevi.
9-Türklerin Mührü, İstanbul 2013, Kalem yayınevi.
10-Küresel Güçler, Ortadoğu ve Türkiye, İstanbul 2013, Kalem yayınevi.
11-Kaostan Düzene Egemenler Savaşı, İstanbul 2012, Paraf yayınevi.
12-Küresel Terör ve Terörizm, (2.Bası), İstanbul 2012, Kumsaati yayınevi.
13-Küresel Güç Oyunları, İstanbul 2011, Paraf yayınevi.
14-Küresel ve Ulusal Dönmeler, İstanbul 2011, Paraf yayınevi.
15-Kırmızı Kitap, Milli Güvenlik Politikası, İstanbul 2011, Paraf yayınevi.
16-İşte İstihbarat, İstanbul 2011, (2. Bası) Paraf yayınevi.
17-Osmanlı İmparatorluğunda İstihbarat, İstanbul 2010, Paraf yayınevi.
18-Türkiye’nin Yeni Yol Haritası, İstanbul 2010, Paraf yayınevi.
19-İstihbarat ve İstihbaratçı, İstanbul 2010, Paraf yayınevi.
20-Avrupa Birliği nedir ne değildir, İstanbul 2009, Kumsaati yayınevi.
21-Etkili İletişim Stratejileri, İstanbul 2009, Kumsaati yayınevi.
22-Küresel Terör ve Terörizm(4.bası), İstanbul 2009, Kumsaati yayınevi.
23-Türk Suç ve Ceza Hukuku, (2. bası) Ankara 2009, Adalet yayınevi.
24-Hukuka Giriş/Temel Kavramlar, (2.bası) Ankara 2009, Adalet yayınevi.
25-İşte İstihbarat, İstanbul 2008, Kumsaati yayınevi.
26-Gazi Mustafa Kemal Atatürk diyor ki, İstanbul 2008, Kumsaati yayınevi.
27-İnsan Hakları, Demokrasi ve Medya, İstanbul 2008, Kumsaati yayınevi.
28-Türkiye’nin Milli Güvenlik Stratejisi, İstanbul 2008, Kumsaati yayınevi.
29-Türk Suç ve Ceza Hukuku, Ankara 2008, Turhan Kitabevi,
30-Türklerin Küresel Güç Doktrini, İstanbul 2008, Kumsaati yayınevi.
31-Hukuka Giriş/Temel Kavramlar, Ankara 2007, Turhan Kitabevi.
32-Küresel Terör ve Türkiye, Ankara 2006, Bilgi Yayınevi.
33-Küresel Terör ve Terörizm, Ankara 2005, Kocacık kitap
34-Küresel Terör ve Terörizm, 2.bası Ankara 2005, Medivizyon basım yayım.
35-Yeni Yüzyıl İçin Ulusal Stratejiler, Ankara 2003, Atlas Yayıncılık
36-Herşey Türkiye İçin, Millî Stratejik Konsept, Ankara 2000, Sözcü yy.
37-Milli Stratejik Konsept, Ankara 1999, Yimder yayınları.
38-Podyum Teknoloji Çağında Yeni Yönelmeler, Ankara 1992, Lale ofset.
DEVLET, YARGI VE SİYASET
Türkiye; Hukuk devletini, yargı bağımsızlığını, oligarşik devleti, askeri vesayeti, sivil vesayeti, ABD vesayetini, İngiliz vesayetini, derin devleti, paralel devleti, dinci devleti, imam devletini, hakimi, savcıyı, polisi tartışıyor.
Türkiye; Yolsuzluğu, hırsızlığı, soygunu, talanı, ayakkabı kutularını tartışıyor.
Türkiye; Kasetleri, pazarlıkları, vurgunu zenginleşenleri tartışıyor.
Türkiye; Terörist başına, teröristlere meşruiyet getirilmesini tartışıyor.
Tartışıyor da ne oluyor ki?
Eski tas eski hamam. Yine etkili ve yetkili olanlar; hak, hukuk, anayasa, kanun, din, iman dinlemeden istediğini yapmaya devam ediyor.
Yandaşlık yalakalık; popüler siyasetçi, gazeteci akademisyen kimliği haline gelince gerçeklerle yanlışlar karışıyor. Neyin doğru neyin yanlış olduğu konusunda insanların kafası karışıyor.
Sirk cambazları, palyaçolar, ilizyonistler, meddahlar sahnede boy gösteriyor, alkışlanıyor.
Türkiye Cumhuriyeti Devleti; var olan anayasasına göre anayasal bir devlettir.
Anayasa devletin kuvvetler ayrılığı ilkesine sahip olduğunu belirtir.
Yasama, yürütme ve yargı erklerinin görev yetki ve sorumlulukları ayrıntılı olarak düzenlenmiştir.
Yasama organın başı; Anayasa’nın 138’inci maddesi ölmüştür. Mahkemeler bağımsız değildir. Anayasa ayaklar altına alınmıştır, diyor, Hukuk düzeninin kalmadığını ilan ediyor.
Demokratik hukuk devletiyle yönetildiği söylenilen bir ülkede yasama görevini yürüten Meclis’in Başkanı diyebilir mi?
Eğer o ülkede gerçekten demokratik hukuk devleti varsa, asla demez, diyemez.
Bir ülke meclisi düşünün ki; suçlular meclisine sahip. Dokunulmaz seçkinler zümresi oluşturulmuş. Seçilmişlik adıyla kutsallık, dokunulmazlık ayrıcalıklık yaratılmış. Her türlü suç işleyeni barındırıyor. Teröristler, kalpazanlar, görevi kötüye kullananlar gibi birçok suç isnadı altında olanlar, yargılananlar, dokunulmazlık zırhı altında mecliste toplum adına topluma zehir kusuyorlar.
Bir ülke düşünün ki; anayasa mahkemesi seçme ve seçilme hakkı adıyla teröristlere meclis yolunu açıyor. Türkiye’de demokrasicilik, cumhuriyetçilik oyunu oynanıyor.
Siyasetçilere, bazı bürokratlara, yandaş olana, hukuksal zırh sağlayan, aklatan, paklatan zihniyet; birilerince, cumhuriyet ve demokrasinin yerleşmesi olarak algılanıyor, yorumlanıyor. Gerçekten öyle mi?
Yargı’nın savrulmadan, tarafsızlığı felsefi olarak benimsemesi; hem toplumsal huzur için hem cumhuriyetin daha kucaklayıcı yönde evrimleşmesi için bir zorunluluktur.
Yargı anlayışı, hem bağımsızlığı, hem tarafsızlığı güçlendirecek nitelikte olmalıdır. İktidarın ve muktedirlerin etkisinde kalmayan, geleneksel tarafsızlığını sürdürecek, bağımsız ve tarafsız bir yargı gerekli ve zorunludur.
Siyasetçilere hâkim olan, emir, kesinlik, güç kullanma gibi kavramlardır. Elinde de yetki vardır. Toplumsal hayatın akışkanlığıyla ve çeşitliliğiyle bağdaşmayan ve gerçekten sıkı disiplinli olması gereken matematiksel bürokratik düşünce, hukuk dışarı çıkarsa neler olabileceğinin örneklerini saymaya gerek var mı?
Devletin temel kurumları, yıpranmamalıdır.
Aşırılıklara savrulmamalı, itidal kaybedilmemelidir.
Günün Sözü: Hak, adalet, barış, huzur ve güvenlik için tarafsız, adil yargı bir güvencedir.
Bir Yorum Yazın
Ziyaretçi Yorumları - 0 Yorum
